Η «μελέτη Πισσαρίδη» δεν είναι ένα «Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία», όπως είναι ο τίτλος της, αλλά ένα ευχολόγιο για την Ελληνική Οικονομία – αφού δεν έχει ούτε έναν πίνακα με προβλέψεις μεγεθών, αλλά προτείνει ότι προβλέπουν οι διεθνείς οργανισμοί για τα μακροοικονομικά μεγέθη, παρά τις γενικόλογες ενδείξεις ΑΝ γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που ευαγγελίζεται. Δεν είναι ούτε νέες προτάσεις, ούτε ρεαλιστικές, ούτε εύλογες. Παρέχουν μόνο μια καλή δικαιολογία για την οικονομική αποτυχία των μνημονίων – επιρρίπτοντας τις ευθύνες στα θύματα και όχι στους θύτες τους.
Στην ουσία, θα την περιγράφαμε ως μια ενδιαφέρουσα αποτύπωση της υπάρχουσας πραγματικότητας που δεν ξεφεύγει από κάποιες ανακρίβειες και πολιτικές ερμηνείες – καθώς επίσης ως μια «έκθεση ιδεών», όσον αφορά τις προτάσεις της.
Εάν δεν είχαμε δει την ημερομηνία της δημοσίευσης της, θα νομίζαμε ότι συντάχθηκε το 2010 – για να δικαιολογήσει τα μνημόνια. Προτείνει περικοπές, ιδιωτικοποιήσεις για ανάπτυξη, δίνοντας λίγο μεγαλύτερη έμφαση στις εξαγωγές και στην παραγωγή περισσότερο από τον τουρισμό, σε σχέση με άλλες μελέτες στο παρελθόν – χωρίς να είναι εμφανές πως θα επιτευχθούν καθώς δεν αναλύει το διεθνές περιβάλλον και τις αγορές, στις οποίες στοχεύει.
Μετά από δέκα χρόνια μνημονίων για τους Έλληνες, ευρισκόμαστε στο ίδιο σημείο διαπίστωσης διαρθρωτικών προβλημάτων και βελτίωσης της παραγωγικότητας – με την προσθήκη ενός μη βιώσιμου δημόσιου χρέους που πλέον υπερέβη το 200%, έχοντας διπλασιαστεί σε σχέση με το 2010, ενώ η μελέτη προσπαθεί να βρει τρόπους για να εξυπηρετηθεί, για να τετραγωνίσει δηλαδή τον κύκλο.
Παράλληλα, έχει εκτοξευθεί το κόκκινο ιδιωτικό χρέος στα ύψη, κατέρρευσε ο παραγωγικός μας ιστός μαζί με το ΑΕΠ, αυξήθηκε η απόσταση από μέσον όρο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της ΕΕ, ενώ κλιμακώθηκαν οι εθνικές απειλές και η ενεργειακή μας εξάρτηση. Καμία αναφορά στα χρηματοοικονομικά προβλήματα της χώρας – τα οποία καθιστούν αδύνατη την επανεκκίνηση της οικονομίας της.
Προτείνει εκτός των ήδη γνωστών κοινοτικών πακέτων, χρηματοδότηση μέσω της επένδυσης των συνταξιοδοτικών εισφορών στο χρηματιστήριο – ενώ αναμένει μείωση των κονδυλίων της ΕΕ προς το τέλος της δεκαετίας! Αναφέρει δε στη σελίδα 138 λανθασμένα, πως τα αεροδρόμια της Fraport ανακατασκευάζονται με το επενδυτικό πρόγραμμα της εταιρίας – όταν δρομολογούνται με ελληνικά ΕΣΠΑ.
Ο κ. Πισσαρίδης πάντως το 2010 είχε δηλώσει πως οι περικοπές και η μείωση του κόστους, τα μνημόνια δηλαδή, δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος για την αύξηση των εξαγωγών ή του τουρισμού – αντιπροτείνοντας ως λύση για την Ελλάδα τις επενδύσεις από την ΕΕ . Αργότερα όμως, τέθηκε υπέρ της πολιτικής των μνημονίων – ισχυριζόμενος πως το PSI ήταν η μόνη λύση, αντί της καταστροφής της χρεοκοπίας . Διερωτόμαστε λοιπόν αν και αυτός και οι «σοφοί του» εκπορεύονται από την οικονομική θεωρία ή από πολιτικές σκοπιμότητες.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
