Πολύ σημαντικές πληροφορίες για την υγεία κυρίως, αλλά και το περιβάλλον, έδωσε η παθολογοανατόμος Πολυξένη Νικολοπούλου στον “αέρα” του FOCUS 103.6 και τον Στέφανο Δαμιανίδη.
Η συζήτηση ξεκίνησε με ένα σχόλιο της γιατρού πάνω στη “χρήση απαγορευμένων φαρμάκων στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω ειδικών αδειών έκτακτης ανάγκης”: ανακοίνωση-τύπου-για-φυτοφάρμακα «Είναι κατά παρέκκλιση νόμου χρήση απαγορευμένων ουσιών (…) Γι’ αυτό πήγα στο ΣτΕ το 2008. Είναι ουσίες που πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε κλειστούς χώρους και κάτω από ειδικές συνθήκες. Δεν είναι γενικώς απαγορευμένες».
«Μα τα έχουμε ακούσει ήδη. Τώρα ασχολούμαστε με τον κόβιντ, τους ιούς και τις… θυγατέρες τους. Όποιος μολύνεται από τον κόβιντ φτιάχνει τη δική του μετάλλαξη. Καλό είναι να κοιτάξουμε να τονώσουμε το ανοσοποιητικό μας. Διότι αν έχουμε ένα γερό ανοσοποιητικό ούτε ο κόβιντ μας “πιάνει” ούτε τίποτα δε μας “πιάνει”», ανέφερε η προσκεκλημένη ερωτηθείσα για το ενδεχόμενο εμφάνισης αυξημένων δεικτών σε καρκίνους από τη χρήση αυτών των φυτοφαρμάκων.
*Να σημειωθεί πως η Ελλάδα βρίσκεται στην 6Η θέση πανευρωπαϊκά με την μεγαλύτερη χρήση 23 απαγορευμέων φυτοφαρμάκων πίσω από Αυστρία, Φινλανδία, Δανία, Ρουμανία και Τσεχία.
«Και φωνάζω εγώ. Τώρα με τις μέλισσες, έγινε μια πολύ σοβαρή δουλειά. Δηλαδή, τα δύο τελευταία χρόνια, παρ’ όλες τις “κλεισούρες”, τις απομακρύνσεις από την πραγματικότητα, μαζέψαμε πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές, που αναγκάσαμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να το φέρει για συζήτηση το θέμα», συνέχισε, αναφερόμενη στο πρόβλημα η κ. Νικολοπούλου.
«Γιατί οι μέλλισες κάνουν την επικονίαση. Αν δεν υπάρξει η μέλισσα, δε θα υπάρξει καρπός. Δε θα υπάρξει παραγωγή φρούτου!», υπογράμμισε, εξηγώντας τη βαρύτητα της υγείας των μελισσών για όλους.
Για τη μείωση στον αριθμό των μελισσών, εξατίας των προαναφερθέντων φυτοφαρμάκων, υποστήριξε: «Δεν υπάρχει μόνο στην Ευρώπη. Στην Αμερική είναι τραγικό το φαινόμενο. Άμα δει κανένας στην Καλιφόρνια, που είναι η κύρια παραγωγή αμυγδάλων, βλέπει κανένας ότι δεν υπάρχουν μέλισσες. Τις πηγαίνουν με ειδικούς τρόπους, τις φέρνους τις μέλισσες και τα μελίσσια»
«Από τη στιγμή που αρχίζει και καταλαβαίνει κανείς τι συμβαίνει, τι γίνεται, οπωσδήποτε μπαίνει σε μια ομάδα ανθρώπων που είναι ήδη ευασθητοποιημένοι και έτσι γίνεται το πράγμα (σ.σ η αντίδραση απέναντι στις τρέχουσες, επιβαρυντικές για το περιβάλλον εξελίξεις). Εγώ, σα γιατρός μιλάω τώρα, δε μπορώ να κάνω πίσω. Για αυτό και το 2008 πήγα στο ΣτΕ και το κέρδισα! Την αναστολή της χρήσης, κατά παρέκκλιση νόμου, παράνομων φυτοφαρμάκων στην Αθήνα…», έκλεισε η κ. Νικολοπούλου, καθιστώντας σαφές πως απαιτείται συλλογική προσπάθεια όσων πραγματικά νοιάζονται για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία.
